«Ямьле бакча»

Римма апаның өч баласы арасында төпчек Иреге бөтенләй башка булды. Үскәндә дә баш бирмәс булып җәфалады, анна соң авылдан чыгып китеп югалды. Туганнары энеләрен эзләп табып, әнисенә исәнлеген хәбәр иттеләр. Әмма Ирек тормыш төбенә төшеп киткән иде. Көннәрдән беркөнне ул үзе кебек үк хатын ияртеп әнисе янына кайтып төште.

Улы артында оялып кына басып торган булачак киленен кочакларга дип үрелгән хатын кинәт караңгы упкынга тәгәрәгәндәй булды: Энҗе... кулсыз иде...

Без сеңлем белән гаиләдә ике кыз үстек. Тик әти һәрвакыт малай теләгән. Мин туганга куанмаса да, кыз булуымны кичергән әле ул. Икенчесе малай булыр дип өметләнгәндер инде.

– Сәхнәгә чыгып баскач, башта бер мәлгә күңелем тулды. Күз яшен һич тыеп булмый... Аннан үземне ничектер кулга алдым һәм авылдашым Фәүзия апа Мөхәммәтованың миңа багышлап язган шигырен сөйли башладым: «Иминлек сагында бүген, / Ирем һәм ике улым...» «Ел хатын-кызы. Ел ир-аты: хатын-кыз карашы» республика бәйгесенең Чистайда узган зона турында, «Хатын-кыз – ана» номинациясендә катнашты Гөлсинә ТӨХФӘТУЛЛИНА. Нурлат районының Югары Нурлат авылында гына түгел, республикабызда да аның кебек якыннардан-якын өч кешесен махсус хәрби операциягә озатканнар бармы икән тагын?!

Мине кайнанам әле бер тапкыр күрмәгән килеш үк яратмады. Әйе, шулай да була икән.