​Бозганнар...

«Хәлләрем бик начар. Кайда булганыбызны әйтмим, тамашачы үпкәләр. Тамаша бик әйбәт, гөрләп, тулы заллар белән үтте. Концерт тәмамланып, 15 минут үткәннән соң битем кинәт шешенә башлады. Бервакыт бөтенләй сөйләшә алмадым. Юк, бер җир дә авыртмый, тик шешенде генә. Шундук өшкерә торган таныш апабызга бардык. Бик авыр бозым, нык көчле кеше җибәргән диде. Моңарчы күз тиюгә бик ышанмый идем, юк-бар дип саный идем. Аллам сакласын! Костюмыма һәрчак булавка кадалган, әмма шул да саклап кала алмаган. Чынлап та көчле кеше булган, күрәсең. Өшкерүче ападан кайтканнан соң хәлем бераз җиңеләйде. Иртәгә аның янына тагын барып киләсе бар. Сигезе көнне концерт, Алла боерса, әйбәтләнеп бетәргә иде. Барлык артистларга да сәхнәгә чыгар алдыннан дога укырга кирәк дип әйтәсем килә. Игътибар күп, начар күзләрдән сакланырга кирәк. Кешенең төрлесе бар икән».

Социаль челтәрләрдә Җәвит Шакиров шулай дип язды бу көннәрдә.

Бозым, күз тию очраклары турында бик еш ишетергә туры килә. Дөресен әйткәндә, соңгы берничә көндә гомумән шок хәлендә йөрим әле. Бер танышымның хатыны ире гаиләдән китмәсен өчен аңа бертуктаусыз бозым ясап тора икән. Ышанмас идең, ул кеше күз алдында үзгәрә башлады. Берәү белән дә аралашмый хәзер...

Сез ничек уйлыйсыз, сихер, бозым ясап кына кешене шулай үз яныңда калдырып буламы икән? Калдырып булса да, тотып торып буламы? Зур гөнаһтыр бит бу: Ходай язганга каршы бару, кешене ирексезләү... Бу адымга ничек барырга була соң? Иртәме-соңмы, моның ахыры бер киләчәк бит. Моны эшләгән өчен җәза ул кешенең үзенә булмаса, балаларына төшәчәк ләбаса.